Wat is het beste Resident Evil -spel aller tijden? een vraag die vaak wordt gesteld, die vaker eindigt in argumenten tussen Keen Resident Evil Veterans.
Vang hier de Resident Evil 4 Remake Launch -trailer.
Een geliefde serie van Capcom, de kerntitels van Resident Evil variëren wild, met zijn spin-offs vertakken zich nog verder vanaf de gebaande paden. Er is genoeg voor een Resident Evil -fan of nieuwkomer om uit te kiezen, maar met welke games zijn je tijd het beste doorgebracht?
Met de release van Resident Evil 4 Remake is de nieuwste titel in de serie om ons te genade, nu is een betere tijd dan ooit om deze discussie te laten rusten. Hier zijn alle Resident Evil -titels, gerangschikt van slechtste tot beste.
Disclaimer: dit artikel is een samenvoeging van twee eerdere lijsten; Een die verscheen op USGamer, een partnerpublicatie van Newhotgames, en een geschreven door Andi Hamilton. De lijsten zijn samengevoegd, gereditaliseerd en toegevoegd door NewhotGames-personeel om de meest uitgebreide en up-to-date ranglijst van de Resident Evil-serie mogelijk te bieden. Geniet van!
De beste Resident Evil Games gerangschikt van het slechtste tot het beste
- 23. Resident Evil Survivor, Survivor 2 en Dead Aim
- 22. Resident Evil Gaiden
- 21. Umbrella Corps
- 20. Resident Evil: Operation Raccoon City
- 19. Resident Evil Outbreak and Outbreak -bestand #2
- 18. Resident Evil: The Mercenaries 3D
- 17. Resident Evil: The Darkside Chronicles
- 16. Resident Evil: Openbaringen
- 15. Resident Evil 6
- 14. Resident Evil
- 13. Resident Evil 0
- 12. Resident Evil 5
- 11. Resident Evil 3 (remake)
- 10. Resident Evil 3: Nemesis
- 9. Resident Evil: Code Veronica
- 8. Resident Evil: Openbaringen 2
- 7. Resident Evil 2
- 6. Resident Evil (remake)
- 5. Resident Evil 8: Village
- 4. Resident Evil 7: Biohazard
- 3. Resident Evil 4
- 2. Resident Evil 4 (remake)
- 1. Resident Evil 2 (remake)
Helaas zijn de licht-gun games niet geweldig.
23. Resident Evil Survivor, Survivor 2 en Dead Aim
Hier aan het einde van onze lijst verpakken we een hele reeks games als een enkele vermelding. Het zijn eigenlijk drie verschillende spellen: 2000’s Resident Evil Survivor, Resident Evil Survivor van 2001 – Code Veronica en 2003’s Resident Evil: Dead Aim. (Vier spellen als je Dino Stalker telt, gebaseerd op dezelfde motor, maar met behulp van de Dino Crisis -serie voor inspiratie.) Alle drie de games zijn gemaakt om Namco’s Guncon en Guncon 2 Light Gun -randapparatuur voor PlayStation en PlayStation 2 te ondersteunen.
De problemen begonnen vroeg en kwamen op. De eerste wedstrijd kwam uit na de schietpartij in Columbine High School, dus lichte pistoolondersteuning werd verwijderd. De tweede game, voor PlayStation 2, werd oorspronkelijk ontwikkeld voor arcades door Namco en kwam uiteindelijk niet over naar de Verenigde Staten. Dood Aim werd ontwikkeld door Cavia, de mensen achter Dragon Ball Z: Supersonic Warriors, Drakengard 2, en de vreselijke beat down: Fists of Vengeance. Het had een lichte pistool- en muisondersteuning en probeerde dichter bij de originele serie te blijven door een standpunt van de derde persoon te hebben bij het verplaatsen en een vleziger verhaal.
Dood doel is het beste van het stel, maar het is geen geweldig Resident Evil -spel, noch is het een bijzonder opwindend lichtgeweerspel. Het was een mislukking in beide richtingen, voor een spin -off -serie die over het algemeen een mislukking was. – Mike Williams
Waarom, Capcom, waarom?
22. Resident Evil Gaiden
Er was een tijd dat uitgevers wanhopig probeerden hun big-budget games te passen op de game boy en game boy-kleur. Veel van deze spellen hadden alleen tangentieel iets te maken met hun tegenhangers van PlayStation, PlayStation 2, Xbox en GameCube. Resident Evil Gaiden is een afgesloten van die tijd.
Resident Evil Gaiden heeft Re 2’s Leon Kennedy en RE’s Barry Burton die een luxe cruiseschip verkent waar een uitbraak heeft plaatsgevonden. (Als je op je Resident Evil bent, is dat ook de setting van de draagbare Resident Evil: Revelations.) Gaiden biedt verkenning vanuit een top-down gezichtspunt, waarbij je personage de dekken van het schip dwaalt. Als je een monster tegenkwam, zou het spel overschakelen naar First-Person RPG-gevechten. In deze gevallen is er een balk met een dradenkruis heen en weer en het bepalen van je hitbereik. Spelers moesten time -knopdrukken om een vijand te beschadigen, of hen ronduit doden; Het is in het algemeen een lelijk systeem en heeft geen gunsten gedaan.
Van de hele wildgroei van Resident Evil Games is dit een van de weinige als niet-canon beschouwd. Laat het gewoon achter. – Mike Williams
Geschokt en verbijsterd!
21. Umbrella Corps
Als je enige ervaring met Resident Evil Umbrella Corps was, zou je helemaal verbijsterd zijn door elke nieuwe game die erna kwam. Deze serie is gebaseerd op spanning, zorgvuldig vervaardigde uurwerkniveaus, puzzels waarbij klokkenhanden betrokken zijn, en ondoden die op hun best een zinvolle ontmoeting bieden. Umbrella Corps zijn geen van die dingen.
Umbrella Corps is de MAW waarin Capcom alle modewoorden heeft gedumpt die niet konden passen in een echt resident -kwaad. Umbrella Corps is een arcade-overlevings-schooter waar soldaten rond de vloer schuiven met onmenselijke snelheden, terwijl zombies schommelen rond als decoratieve eenden in een oude schietgalerij.
Umbrella Corps is het verzonnen spel voor een aflevering van Law & Order of Gamer Crimes, alleen verkocht in het echte leven in je lokale winkels. Een halfslachtige poging om een multiplayer Resident Evil-Lite te maken, een paar gameplay-trends in contanten die drie jaar vóór de release hot waren, en door te gaan naar iets oneindig veel meer waardevols. – Eric van Allen
Van de twee pogingen in deze stijl van Resident Evil was dit de beste.
20. Resident Evil: Operation Raccoon City
In 2012 probeerde Capcom opnieuw iets anders met de Resident Evil -franchise. De inmiddels ter ziele gegane studio achter Socom U.S. Navy SEALS-series, Resident Evil: Operation RacCoon City, ontwikkeld door Slant Six Games, had op zijn minst een duidelijke visie. Het idee was om te trouwen met SOCOM -spel met Resident Evil, spelers in de schoenen van een elite militaire strijdmacht gevangen in wasbeer stad.
Het eindresultaat was echter niet zo geweldig. Operation RacCoon City had een modus met één speler, maar het is weinig meer dan raamdressing voor een reeks niet-verbonden missies. Het echte vlees was online spelen, waarbij twee squadrons van zes spelers tegen elkaar en de zombie -hordes werden geplaatst. Maar helaas was het gunplay underwhelming en zelfs op zijn best is Operation Raccoon City gewoon saai. Er is leven in het idee, maar dit is niet het kloppende hart ervan. – Mike Williams
Een interessant idee, maar het had veel meer nodig.
19. Resident Evil Outbreak and Outbreak -bestand #2
Het verhaal hier is vrij gelijkaardig aan Operation Raccoon City, en de conceptie van die game had waarschijnlijk zijn genesis in uitbraak. Beide uitbraaktitels zijn coöperatieve online Resident Evil -ervaringen, die plaatsvinden op dezelfde algemene tijd als Resident Evil 2 en Resident Evil 3: Nemesis. Het doel was om een online Resident Evil te maken, voor gebruik met de PlayStation 2 Network Adapter.
Uitbraak en het vervolg zijn niet volledig mislukt pogingen om online RE te maken, vooral omdat ze in 2003-2004 op de PlayStation 2 zijn uitgebracht. Terwijl je van personage naar personage springt in de episodische verhaallijn, krijg je fragmenten en hoogtepunten van het verhaal van de gewone man tijdens de uitbraak van wasbeerstad. Spelers moesten samenwerken om de zombiehordes te verslaan en doelen te voltooien. Helaas waren de beschikbare scenario’s vrij kort, de monsters zijn meestal hergebruikt en het verhaal is niet zo geweldig. Omdat het online was, moesten spelers ook strijden om niet in staat te zijn om hun inventaris voor het eerst in de serie geschiedenis te controleren. Mensen haatten dat. – Mike Williams
De fan-favourite Mercenaries-modus krijgt een eigen spel.
18. Resident Evil: The Mercenaries 3D
Gebaseerd op de populaire Time Attack Mini-Game in Resident Evil 4, Resident Evil: The Mercenaries 3D doet goed genoeg werk om een pleidooi te houden voor Nintendo’s ietwat gimmicky handheld. De arcade-y gameplay van huurlingen, waar spelers de controle over een populair resident-kwaadaardig personage nemen en proberen zoveel zombies te doden als ze kunnen in de toegewezen tijd, werkt zelfs goed onderweg.
In feite is de beslissing om huurlingen af te draaien als een afzonderlijke games, en Capcom heeft sindsdien de arcade-y-zijmodi uitgebreid naar langere games zoals Operation Raccoon City. Terwijl Mercenaries 3D prima speelde en er goed uitzag, maakt het gebrek aan inhoud de huurlingen 3d meer een power-demo voor de 3DS dan een must-play Resident Evil Game. – Matt Kim
De nieuwste lichtgunstige vermelding blijkt een middellange mededinger te zijn.
17. Resident Evil: The Darkside Chronicles
Terwijl elke Resident Evil -fan in 2009 gretig anticipeerde op de release van Resident Evil 5, bleven Wii -fans achter met de Light Gun Shooter, The Darkside Chronicles, als een troostprijs.
Een vervolg op de paraplu Chronicles Light Gun Shooter (Capcom heeft een verrassend aantal van deze gemaakt voor de Resident Evil Franchise), de Darkside Chronicles hadden één voordeel ten opzichte van vroege RE Light Gun Games: Motion Controls. Dankzij de Wiimote voelde het spelen van Darkside Chronicles als een echte arcade -ervaring in plaats van een goedkope spanning. Het enige probleem is dat er uiteindelijk geen manier is om een arcade -ervaring te concurreren met de Full Resident Evil Experience. De bijgewerkte visuals voor klassieke Resident Evil Games en het originele zijverhaal met Leon Kennedy waren echter een leuke touch. – Matt Kim
Strakke gangen zijn prima, maar alle strakke gangen?
16. Resident Evil: Openbaringen
Niemand dacht dat een Resident Evil -game op Nintendo 3DS zou kunnen werken. En met Resident Evil: Openbaringen, nou, ze bleken meestal verkeerd. Het is misschien niet voldaan aan de normen van vandaag, vooral na de HD -update ervan, het op meer capabele hardware had geplaatst, maar het was nog steeds een indrukwekkend spel voor hoe ver het de 3DS duwde.
Resident Evil: Openbaringen kunnen het meest claustrofobische gevoelspel van de serie zijn, en dat is zo door ontwerp. De gangen zijn smal en rand u nauwelijks in beweging. (Je bent tenslotte dominant op een enge schip.) Hoewel je tegelijkertijd kunt bewegen en fotograferen – in tegenstelling tot de meeste andere spellen in de serie – ben je nog steeds redelijk beperkt. (Tenzij je die vervelende Circle Pad Pro -bevestiging hebt voor je 3DS, die helpt camerabewegingen mogelijk te maken.) De eerste openbaringen zijn een indrukwekkend uitje voor resident kwaad op zo’n draagbare console, en zelfs als het niet schouder aan schouder staat met de schouder Het beste in de serie zal het worden herinnerd om het onverwachte te doen en Resident Evil op een grote manier naar draagbaar te brengen. – Caty McCarthy
Resident Evil 6 probeerde alle dingen voor alle mensen te zijn.
15. Resident Evil 6
Een absolute puinhoop van een spel. Drie afzonderlijke campagnes en nauwelijks een enkel goed idee tussen hen, het is opgeblazen, veel te lang en veel te gericht op actie. Resident Evil 6 is geen overlevingshorrorspel – het is een spel met een serieuze identiteitscrisis, wat resulteert in deze mismatch van stijlen.
Ten eerste, het goede – wat er weinig van is. De campagne van Leon Kennedy is goed: een nachtstocht door een stad vol met de ondoden, dit komt het dichtst in de buurt van het vastleggen van de essentie van overlevingshorror en het tempo van Resident Evil 4.
Human Bicep Chris Redfield en Jake Muller, zoon van serie-antagonist Albert Wesker, hebben echter veel meer actiegerichte campagnes. Chris bevindt zich regelmatig verscholen achter dekking zoals Marcus Fenix, terwijl Jake rond slagmensen rent. De Duitse suplex van Leon in Resident Evil 4 was af en toe een genot, ontsnapte op een gewonde vijand voor een spectaculaire moord, maar Jake kan dit soort dingen met roekeloze overgave halen. De spanning is verdwenen en ik geef de films de schuld.
Het ding is, hoewel het misschien niet overlevingshorror is, is dit ook niet bepaald een fantastische actiegame. De bedieningselementen, vooral in de meer door actie geleide campagnes, zijn ruw als de hel, schijnbaar gevangen tussen het willen zijn van een schutter, maar ook willen behouden van de stop/startgevecht van de vorige twee wedstrijden. Het verbindt zich ook niet, en waar ze mee zijn gekomen, voelt helemaal niet goed.
Resident Evil 6 is het bewijs dat groter niet beter betekent. – Andi Hamilton
Degene die het allemaal begon.
14. Resident Evil
De grootvader van de hele franchise rust hier op onze lijst. Oorspronkelijk opgevat als een remake van een ander Capcom -horrorspel voor de Famicom, zou regisseur Shinji Mikami uiteindelijk inspiratie vinden in de stralende, alleen in het donker, en meer, het resident -kwaad dat we kennen en waar we van houden.
Dit is het officiële begin van de Umbrella Corporation, S.T.A.R.S., Chris Redfield, Jill Valentine, Albert Wesker en de hele rest van de meanderende verhaallijn van Resident Evil. Jij bent het in een enorm landhuis, met zombies en andere gemuteerde monsters, die puzzels probeert op te lossen met steeds vreemde sleutels en uiteindelijk de nacht te overleven.
De vaste camera, de beperkte inventaris, de schaarse munitie en de rare tankbesturing; Er was destijds niets anders dan Resident Evil. Het ding is, het oorspronkelijke resident -kwaad is niet zo goed verouderd. Als je het opnieuw wilt bezoeken, ben je beter af met de remake van 2002, hoewel dat betekent dat je een deel van de B-Movie-charme verliest van de stemacteren en live-action opening. – Mike Williams
Een solide uitje dat veel beter had kunnen zijn met meer omgevingen.
13. Resident Evil 0
Resident Evil 0 is op zijn best aan het begin van het spel, wanneer S.T.A.R.S. Medic Rebecca Chambers wordt wakker op een spookachtige trein. Het is een nieuwe setting voor een horrorspel, een setting die de claustrofobische angst van vroege Resident Evil Games destilleert op een letterlijke locatie. Helaas, Resident Evil 0 stopt met een unieke toegang tot de franchise op het moment dat het zijn meer conventionele landelijke locatie binnengaat.
En terwijl Resident Evil 0 absoluut nog steeds een beroep doet op fans van Resident Evil Remake, verspilde de game een absoluut geweldige setting toen Rebecca en Billy de Ecliptic Express verlaten. Jaren later ben ik bijna boos dat Resident Evil 0 al vroeg de trein weggooit om gewoon weer een spookachtig herenhuis te worden. Train naar Busan had tenminste de moed om de ene trein voor de andere te verlaten. – Matt Kim
Teamwerk maakt Chris Punch Boulders.
12. Resident Evil 5
Dus een beetje geschiedenis. Resident Evil 4 opnieuw gedefinieerd niet alleen de Resident Evil -serie, het heeft ook het genre van het Action Game opnieuw gedefinieerd. In de daaropvolgende jaren was de over-de-schouderschutter van de derde persoon gemeengoed, met Gears of War die de leiding leidde. Voer Resident Evil 5 in, een spel dat inspiratie haalt uit het genre dat zijn voorganger geïnspireerd is en daarmee zelf behoorlijk onvoldoende was.
Een volledige coöperatiecampagne was een nieuwe introductie, puzzels werden verminderd en af en toe Horde-gevechten namen hun plaats in. In een poging om een beroep te doen op dit nieuwe, enorme publiek dat meer Wars of War wilde, begon Resident Evil uit het oog te verliezen wat het zo speciaal maakte, slechts één spel verwijderd van de grote heruitvinding.
Toch kan Resident Evil 5 een leuk coöperatie-actiespel zijn. Er worden alleen gespeeld, er zijn tal van frustrerende secties waar je opgesplitst bent van je AI -partner en op hen wachten. Maar met een vriend zijn deze momenten hectische klauteren terwijl je probeert erachter te komen hoe je naar elkaar kunt terugkomen. Het was zo duidelijk ontworpen met twee spelers in gedachten, het lijkt bijna gek om het op een andere manier te spelen. – Andi Hamilton
Minder Nemesis was niet het beste idee.
11. Resident Evil 3 (remake)
Gegeven een tweede kans om de wiebelende brug aan te pakken tussen de horrorwortels van Resident Evil en de explosieve actie van toekomstige inzendingen in de serie, ging Capcom door en gaf de wereld de Resident Evil 3 -remake. Een verdomd goede poging om Jill’s eigen nachtmerrieachtige avond in Racoon City te moderniseren en nemesis te geven, misschien wel de beste schurk in de serie, een fantastische make -over.
Tragisch genoeg herhaalde de geschiedenis zich enigszins voor de remake van Resident Evil 3. Kort na de remake van Resident Evil 2, schokte het de wereld niet zo veel als zijn voorganger of de RE4 -remake. Hoewel Nemesis briljant is, is hij verreweg minder bedreigend dan voorheen. Gesneden gebieden zoals de Clock Tower, het perskantoor, het park en meer laten een zure smaak achter voor RE3 -fans. Als deze game de tweede keer maar meer tijd kreeg.
Het is echter niet allemaal slecht, met briljante accenten hier en daar (schreeuw naar de link tussen de parasiet in Nemesis en RE4 die de serie helpt samen te binden) De RE3 -remake waarmaakt gewoon niet helemaal aan een reeds onvolmaakt origineel. Daarover gesproken … – Connor Makar
Je kunt tegen Nemesis vechten, maar je kunt niet winnen … tot het einde.
10. Resident Evil 3: Nemesis
Soms met een uitbreidingspakket voor Resident Evil 2, plaatste deze titel je terug in de controle over Jill Valentine en liet je rond Raccoon City snijden met meer een lan naar actie. Er zijn veel meer zombies, veel meer munitie, en je een weg banen door gebieden in plaats van rennen is veel noodzakelijker.
Op weg naar de Raccoon City Police Department van Resi 2 is een cool moment, vol mooie knikken en knipoogt naar wat er in dat spel plaatsvond. Een veel meer open wasbeerstad brengt ook een iets ander tempo met zich mee dan de beproefde formule.
Het had echter een aas in het gat – de nemesis. Uitbreiding van wat Capcom begon met het Mr. X-personage in het B-scenario van Resident Evil 2, is de Nemesis een bijna onhandelbare Biowapon die je door het spel steelt als de Bloody Terminator. De eerste keer dat hij tussen gebieden reist – iets dat geen enkele vijand tot nu toe had gedaan – was een echt angstaanjagend moment.
Er is ook de ontgrendelbare Mercenaries -modus. Heel verschillend van de huurlingen die latere games in de serie siert, neemt Mercenaries een deel van het spel en stelt je in staat om de score -aanvalsstijl met een heleboel verschillende personages, met verschillende wapens en benaderingen te spelen. Het is verdomd leuk.
Resident Evil 3 is de zwakste van de drie PS1 -titels, maar net als de eerste drie die harde films, is de zwakste nog steeds een verdomd goede manier om je tijd door te brengen. – Andi Hamilton
Het is spannender dan deze screenshot.
9. Resident Evil: Code Veronica
Code Veronica valt op omdat ze waarschijnlijk het sterkste verhaal hebben van de pre-resident Evil 4 Capcom Zombie Games. Code Veronica vertelde een verhaal dat evenveel Thomas Harris was als het Resident Evil was. En het headliner van dit bericht waren de twee Redfield -broers en zussen, Chris en Claire.
Het psycho-thriller-plot van de Ashford Twins op Rockfort Island zorgde voor een meeslepende haak, en was waarschijnlijk het dichtst in de buurt van de serie bereikte enkele van de psychologische attributen van cerebrally gedreven horrorspel tijdgenoten zoals Silent Hill. Hoewel ik zou stoppen met het noemen van code Veronica een volledig psychologisch horrorspel.
Door broer of zus tegen broer of zus te zetten, kregen Rah Rah Action Hero -stereotypen van Resident Evil wat extra dimensie. En het ondernemen van de actie buiten Raccoon City Growed opende de overlevering van Resident Evil. We hadden waarschijnlijk echter zonder Steve Burnside kunnen doen. – Matt Kim
Een onderschat juweeltje.
8. Resident Evil: Openbaringen 2
De meeste mensen hebben dit spel niet gespeeld. Revelations 2 werd in 2015 episodisch uitgebracht tot heel weinig fanfare. Het was een experiment van Capcom, waardoor een resident kwaad werd zonder de begroting of visuele klokken en fluiten die veel van de hoofdinstellingen categoriseren. Het werd snel vergeten, slechts een voetnoot in de geschiedenis van Resident Evil.
Revelations 2 is echter een verdomd goed Resident Evil -spel. De eerste onthullingen leden aan het proberen alles in de 3DS te passen, maar Revelations 2 is verrassend gefocust. Over de vier afleveringen speel je als Claire Redfield of Barry Burton. Het vindt plaats in twee tijdsperioden. Claire en Barry’s dochter Moira is in het verleden, gekidnapt en gestrand op Sushestvovanie Island onder het horloge van de mysterieuze opzichter. Barry’s avontuur is zes maanden later, omdat hij naar het eiland komt om Claire en zijn dochter te vinden, alleen om te worden ontmoet met een vreemd meisje genaamd Natalia. Beide helften bouwen op elkaar voort in de loop van de afleveringen.
Iedereen prees Resident Evil 2 voor zijn directe terugkeer naar de Old School Re -formule, maar Openbaringen 2 deed het eerst. Het eiland zit vol met interessante unieke omgevingen, waaronder de gevangenis, een landhuis, een enorm lab en zelfs het open bos, in tegenstelling tot de krappe gangen van de boot in openbaringen.
De vijandelijke variëteit is hier sterker, in plaats van de meestal menselijke Ganados en Majini van Re 4 en Re 5. De focus ligt op klassieke overlevingshorror, in tegenstelling tot de wild verschillende gameplay-soorten Resident Evil 6 met veel regio’s die alleen uw zaklamp of een flikkerende lamp bieden als een bron van veiligheid. Het doet dit alles met behoud van de goofy toon van de franchise en biedt een zeer slechte dialoog met een volledig rechte en sombere toon.
De grootste misstap is waarschijnlijk het einde, maar tot dat moment is het pure resident kwaad zonder pluis of onzin. Het is gefocust, maar er is hier enige ambitie, en het schrijven is over het algemeen beter dan sommige inzendingen verderop in deze lijst. En je kunt de hele campagne binnen 8-10 uur doorbranden, dus het is geen enorme afvoer op je tijd. – Mike Williams
Een correct beoordeeld juweeltje.
7. Resident Evil 2
Hoewel het sindsdien is overtroffen door zijn uitstekende remake, houdt de oorspronkelijke Resident Evil 2 vrij goed stand. Na het succes van het eerste Resident Evil wilde Capcom iets groters en beters bouwen. Resident Evil Director Shinji Mikami schakelde over naar produceren en hij wendde zich tot de jonge Upstart -ontwerper Hideki Kamiya voor de tweede inzending. Kamiya verhuisde de setting naar de straten van Raccoon City, met meerdere hoofdpersonages die vochten met hordes zombies. Veel van die oorspronkelijke ervaring-resident Evil 2 werd middenproductie volledig gereviseerd-maakten zich een weg naar het eindproduct.
Resident Evil 2 introduceerde de wereld aan Leon Kennedy en Claire Redfield, de eerste van wie de enige hoofdrol zou spelen in Resident Evil 2. Elk had zijn eigen scenario, en door het “Zapping -systeem”, zouden de acties in één scenario het beïnvloeden Tweede playthrough met het andere personage. Het was groter dan zijn voorganger en ging verder dan de grenzen van een enkel herenhuis om spelers te leveren aan een stad onder een enorme virale uitbraak.
Ten tijde van de release was Resident Evil 2 verdomd in de buurt van een speelbare Hollywood -film. Ja, de veelhoekige personages zijn niet zo goed verouderd, maar in het Playstation -tijdperk leek het op een knaller, met die weelderige 3D -achtergronden. En met de toevoeging van Kamen Rider en Super Sentai -schrijver Noboru Sugimura aan het team, lag het verhaal van Resident Evil Even en grenzen voor de eerste wedstrijd. Het enige dat RE 2 moest doen, was groter en beter dan het origineel, iets wat het deed met schijnbaar gemak. – Mike Williams
De eerste keer dat Capcom liet zien dat het weet hoe ze remakes moet doen.
6. Resident Evil (remake)
Een van mijn vroegste herinneringen is ’s avonds laat wakker worden, de woonkamer binnenkomen omdat ik mijn moeder en de televisie hoorde, alleen om een enge zombie te vinden die zich naar het scherm kent die net wat hersens heeft opgezogen. Ik wist toen nog niet, het waren de vroege momenten van Resident Evil, en mijn moeder speelde het terwijl Little Ol ‘me in bed lag. Toen huilde ik en ze voelde zich echt slecht dat ik zoiets enge zag.
De Resident Evil Remake, die ik voel dat ik op vrijwel elk platform op dit punt steeds opnieuw ben begonnen, is altijd solide. Het voelt nog steeds ouderwets, op zekere zin dat de meest recente Resident Evil 2 -remake niet doet. De graphics zijn misschien niet geweldig in 2019, maar de ruwe randen van de originele PlayStation -inzending zijn verdwenen. Het verhaal is zorgvuldig afgestemd op HD, met een herzien script dat druppelt in het mysterie van wat er ook achter de T-Virus-uitbraak is, voordat de door de overcursies verzadigde plot in verschillende richtingen in zijn opvolgers gaat. Zelfs in 2019 is het het bewijs dat je soms gewoon de eenvoud van het eerste Resident Evil niet kunt verslaan, waar het grotendeels alleen Jill of Chris is, een griezelig landhuis, een mysterie en zombies op je manier. – Caty McCarthy
De schurken van het dorp zetten de show op.
5. Resident Evil 8: Village
Na Resident Evil 7: Biohazard bracht de Resi -serie terug naar een echt angstaanjagende plek, ik was bang wat Resident Evil 8: Village zou inhouden. Tot mijn opluchting draaide het weg van de pure gruwel van Biohazard. Het blijft echter nog steeds eng en trakteert ons ook op een semi-open-wereld die doet denken aan Resident Evil 4.
In plaats van de ondoden aan te pakken, worden we geconfronteerd met een heel ander soort bedreiging in het dorp, namelijk in de vorm van vampieren, weerwolven en zelfs een enorme robot. Uiteindelijk komt het allemaal aan bij wat er tot vele jaren geleden in dat Spaanse dorp is gebeurd, en ik bracht een groot deel van mijn tijd door als Ethan Winterw en vroeg zich precies af wat Leon Kennedy op dit moment moet zijn.
Hoewel het leuk was om Capcom iets anders te zien proberen en een spel te maken dat duidelijk ODE heeft betaald aan de beste van de serie, kan ik het niet helpen, maar voel ik het kleinste beetje teleurgesteld over het pacen van Village op de beste tijden. Dorp bestaat uit meerdere fascinerende omgevingen en piekt eigenlijk in het eerste derde deel terwijl we het kasteel verkennen, waardoor de alomtegenwoordige dreiging van vampier dames ontvluchtte. Hierna, ondanks de boeiende baasgevechten die volgen, begint pacing zich af te voelen, en geen latere omgeving is behoorlijk in vergelijking met het illustere kasteel Dimitrescu.
Dat gezegd hebbende, de DLC van het dorp, Shadows of Rose, was niet minder dan geweldig. Door ons weer uit te nodigen in House Beneviento, speelt de uitbreiding ons voor de winters als Rose Winters voor de verandering en is een van de engste Evil Evil -ervaringen tot nu toe. Waarschuwing: als je poppen haat, zul je dit haten. – Kelsey Raynor
Het huis is een beetje kleiner, maar het is nog steeds Resident Evil.
4. Resident Evil 7: Biohazard
Nadat de bombastische bewoner Evil 6 alle hitte uit de actiekant van de franchise verbrandde, moest Capcom iets drastisch anders doen. Het wilde niet helemaal teruggaan naar de oorspronkelijke stijl die alle games tot code Veronica heeft gecategoriseerd, maar het wilde wel terugkeren naar de gruwel en spanning van het niet weten wat er in de volgende hoek was.
Voer Resident Evil 7: Biohazard in, wiens titel was, is een verwijzing naar de westerse en Japanse titels van Capcom’s horrorserie. (De Japanse titel is Biohazard 7: Resident Evil.) In plaats van zich te concentreren op Chris, Jill, Leon, Claire of bekende personages, gaat Resident Evil 7 over Ethan Winters, een man die verloren gaat in de wanhoop van het verliezen van zijn vrouw. Wanneer hij een bericht van zijn overleden partner ontvangt en hem zegt dat hij naar een boerderij in Louisiana moet komen, doet hij dat. Deze zeer slechte beslissing landt hem in de klauwen van de gekke en gemuteerde Baker -clan.
De grootste verandering in Resident Evil 7 is de overstap naar een first-person gezichtspunt. Maar wanneer je daarvan een stap terug doet, is de rest van het spel opmerkelijk vergelijkbaar met eerdere Resident Evils. Ethan is alleen in het huis, met een paar wapens, het vermogen om genezende items te maken en een groot aantal vreemde puzzels om op te lossen. Terwijl de camera herinnert aan moderne horrorspellen zoals Outlast, Amnesia en P.T., liet Resident Evil 7 zien dat Capcom niet vergeten was wat de originelen zo opwindend maakte. De gruwel van rennen van een van de bakkers, of gezichtsloos gevormde, is verbeterd omdat je direct in het gezichtspunt van Ethan wordt geplaatst. En de bakkers zelf zijn waarschijnlijk enkele van de meest memorabele schurken van de franchise, althans binnen de grenzen van een enkel spel. (Wesker had tijd nodig om op te stijgen.)
Niet alleen dat, maar Resident Evil 7 is waarschijnlijk een van de beste VR -games die er zijn. Je kunt de hele game van start tot finish spelen in VR, en het is een fantastische ervaring. Dat is alleen ingeschakeld vanwege de verschuiving naar first-person. Er gaat niets boven het zien van Ethan’s zogenaamd dode vrouw Mia die rechtstreeks op je uit de duisternis in VR komt. Ik werd bijna gek en gooide de PlayStation VR -headset meerdere keren af.
Als Resident Evil 7 het derde tijdperk van de franchise is, is het een geweldige start. En ik hoop dat Capcom eraan blijft, gezien het feit dat de remake -games alleen de fakkel van het eerste tijdperk kunnen dragen. – Mike Williams
“Escort de dochter van de president”, is geen geweldig moment.
3. Resident Evil 4
Iedereen gaat terug naar het dorp wanneer het gaat over Resident Evil 4. Het is een van de meest zenuwslopende scènes in de gamegeschiedenis; Een angstaanjagende achtervolgingssequentie ondersteund door het roestige gegrom van een kettingzaag. Ik zou een heel artikel kunnen schrijven over hoe perfect deze openingsmomenten zijn, en hoe ze zo vakkundig het uitgangspunt en inzet van Resident Evil 4 vestigen. De stedelingen zijn zeker geen zombies, maar er is iets nog angstaanjagender aan de dode manier waarop ze naar je toe schuiven met fakkels, hooivorken en elektrisch gereedschap. Het confronteert je met een onmiddellijk mysterie: wat is er in godsnaam met deze mensen gebeurd?
Diehard -fans klagen graag over de nadruk van Resident Evil 4 op actie boven horror, maar die openingsreeks alleen maakt Resident Evil 4 net zo griezelig als alles in de hele serie. En er zijn tal van echt freaky momenten die volgen, inclusief de eerste keer dat je ontdekt dat headshots niet altijd de beste methode zijn om met de talloze vijanden van Resident Evil 4 om te gaan. Herinner je je de regenerator nog? Ik huiver nog steeds als ik me dat raar kenmerkend en buitenaardse horror naar me toe schuift, de romp boordevol plaga. Als iemand die meer dan een beetje preuts is over body horror, ben ik eerlijk gezegd verbaasd dat ik het helemaal door Resident Evil 4 heb gehaald zonder te tikken.
Maar ik denk dat het uiteindelijk gewoon zo goed was. We zijn de neiging om te vergeten in het licht van Resident Evil 4’s onhandige derdenbesturingselementen en gedateerde graphics, maar het was geweldig toen het in 2005 op GameCube aankwam. Het was een van de mooiste games van zijn generatie, en een enorme stap van Vrijwel elk ander actiegame van het tijdperk. Het heeft de explosie in de populariteit van actiegames van derden in de te volgen generatie gedreven, met name de Uncharted-serie van Naughty Dog; en het bracht de vlaggende fortuinen van de Resident Evil -serie in het algemeen nieuw leven in, die begonnen te zijn gedateerd met zijn vaste camera en archaïsche tankbesturingselementen.
Vijftien jaar later blijft Resident Evil 4 zo populair en invloedrijk als altijd – de standaard waarmee elke nieuwe inzending wordt beoordeeld. Wie heeft er eigenlijk zombies nodig? – Kat Bailey
Leon Kennedy heeft er nooit beter uitgezien.
Resident Evil 4 (remake)
Wat mainline resident kwaadaardige games betreft, heeft Resident Evil 4 altijd geregeerd als de meest populaire van allemaal. Het is niet noodzakelijk de beste game in de serie, met je persoonlijke favoriet ongetwijfeld, afhankelijk van je affiniteit voor actie en Ganados, maar het is niet ontkennen van het avontuur van Leon Kennedy in een door parasiet geteisterde Spaans dorp, heeft een stempel gedrukt op al diegenen die het speelden.
De langverwachte Resident Evil 4-remake versterkt eenvoudig de meest cruciale momenten van het spel. Een deel van de komische, kampsmaak waarvan velen van ons wisten en geliefd waren, is verloren gegaan door de tijd, maar we blijven achter met een veel meer volwassen versie van RE 4, en ten goede. Gunplay voelt meer bevredigend, vijanden zijn de hele meer fascinerend om naar te kijken, en het verhaal van Re 4 en personages hebben echt hun tijd om te schitteren. Eindelijk is Ashley Graham ook niet langer een last meer om in de buurt te zijn, en we kunnen zelfs meer tijd doorbrengen met de prachtige Luis Sera; Ik kon niet veel meer vragen.
Het is enger dan het origineel, met geëvolueerde puzzels, verbeterde pacing en veel paaseieren voor oude fans. Simpel gezegd, Capcom leverde (bijna) alles wat fans wilden met de RE 4 -remake met behoud van de charme van de game, en het staat lang als een van de beste Resident Evil Games die er zijn. – Kelsey Raynor
Simpelweg een van de beste remakes ooit gemaakt.
1. Resident Evil 2 (remake)
Er is een idee dat een spel tijd nodig heeft voordat het echt kan worden gewaardeerd. Maar Resident Evil 2 arriveerde met zo’n overtuiging en zelfgevoel dat de tijd alleen de triomfen van Resident Evil 2 duidelijker zal maken. Elke Resident Evil -game ervoor, inclusief Resident Evil 4, had een soort groeipijnen. In een poging om de manier waarop Resident Evil speelt, voelt of lijkt, te moderniseren, slaagt iets anders niet helemaal in te klikken. Elk Resident Evil -spel tot Resident Evil 2 had een soort waarschuwing.
Resident Evil 2 voelt zich moeiteloos van begin tot eind. Resident Evil 2 vindt die ongrijpbare sweet spot tussen horror en actie beter dan elke game in de serie ervoor. Niet alleen dat, maar de Liberties Capcom nam met de Resident Evil 2 -remake een vertrouwen in visie aan dat andere Resident Evil Games misten.
Het gunplay, al geperfectioneerd door de over-the-shoulder-stijl schieten van Resident Evil 4, maakt een welkome terugkeer. Maar de echte traktatie is hoe Leon en Claire omgaan met de omgeving. Ondanks het verschil in perspectief, zou de tactiele aard van de wereld alleen mogelijk kunnen zijn na de excursies van Capcom in first-person en VR met Resident Evil 7.
In plaats van Resident Evil 2 een eenvoudige facelift te geven, leek Capcom gedreven om een visie van Resident Evil Games vast te leggen, omdat ze altijd bedoeld waren om te kijken en te voelen. Als je de remake speelde, krijg je het gevoel dat de poederblauwe tint van de nacht, de onderdrukkende natheid van de regen altijd zou moeten zijn. De enige reden waarom ze er niet in het origineel waren, was vanwege een gebrek aan technologie. Maar die technologie is hier nu, en gecombineerd met de juiste lessen die zijn geleerd van de oorspronkelijke Resident Evil Remake, 4 en 7, liet Capcom de wereld zien wat een echte Resident Evil -game zou moeten zijn. – Matt Kim